Utanırım, acımı söyleyemem kimseye

Bir güneş gibi doğmuştun dünyama,
Renk, yaşam, enerji, umut katmıştın.
Binlerce defa gelsem dünyaya,
Hepsini seninle yaşarım sanmıştım.

Artık başka kollardasın, güneşim çoktan battı.
Yüreğimde bir boşluk var ve senden kalan bir leke,
Belki benimle yaşar, belki silinir gider,
Ama, izi daima yolumu aydınlatır…

Silinsin belleğimden, senden kalan tüm izler.
Acıklı maceramı belki sensizlik gizler.
Utanırım, acımı söyleyemem kimseye,
Yarınlar umut olsun, acılı yüreğime…