Utandın mı Sen Hiç İçtiğin Çorbadan

I.
Utandın mı sen hiç içtiğin çorbadan
Yediğin ekmekten
Soluduğun nefesten
Hiç bakamadığın oldu mu bir çocuğun gözlerinin içine
Son model bir araba içinde seyrederken dünyayı
Geçtiğin yolları yürümemenin
Pişmanlığını duydun mu yüreğinde

Sen;
Doğal seleksiyonun iki ayaklı hayvanı
Alt beyninin hegamonyası altında köpekleşen bilincinle
Sözün geçmez olur artık bedenine

Peki o parmaklarımın ucunda çatallaşan
Ve alfabenin 27. Harfi kadar dimdik
Ve gururlu eller neyi anlatır şimdi
Neyi anlatır havaya kalmış yumruk

Niye bağırıyor toplanan şu kalabalıklar
Nasıl dalgalanıyor o bayrak rüzgar esmeden

II.
Haykırır birden katil:
-Siz ölmemiş miydiniz?
-Daha yeni kanlar içinde yere sermedim mi bedeninizi
-Bütün kurşunlarını boşaltmadım mı üzerinize elimdeki canavarın?

Dirilenlerin Yanıtı:
-Her kurşun bir can olur dirilir bedenimizde yeniden
-Biz bir halkız
-Bir halk ölmez hiçbir zaman
Yaşar ilelebet...

III.
Yaşamak yalnızlığı paylaşımı savunurken
Alt beyninden soyutladığın bedeninle
Utanırsın içtiğin çorbadan
Yediğin ekmekten
Bakamazsın artık bir çocuğun gözlerinin içine
Ağlarsın...

5 Ocak 2003
01: 54