Utandım Şiiri - Havva Kaya

Nefsin o yüreğini kor eylemişken!
Bencillik gözlerini kör eylemişken!
Edebi ve hayâyı sır eylemişken!
Ben sana uzattığım elden utandım.

Pervasızlık yolunda açtığın çığır!
Utanmazım diyerek sen her gün bağır!
Gözlerin ama imiş kulağın sağır!
Kalp gözümle yandığım halden utandım.

Sahte aşk perdesini kapattın erken!
Vicdanın sızladı mı elveda derken?
Batırdığın dikenler kalbim delerken!
Yollarına serdiğim gülden utandım.

Vazgeçtim yar O ama gözlerinden ben,
Vazgeçtim ben huyunu görünce senden,
Rabbe gitmeyen yolu isteme benden,
Rabbe yanmayan nardan külden utandım.