Utandı / İnsani Duygum.. Şiiri - Sevinç ...

hayalsiz bir yaşam
………………serüvensiz aşk gibidir
meleklerin kanat açtığı yürek
………………yüzen bir gemi gibidir
köprüden geçer gelin süzgünlüğü
………....…......hedeften o sevgisidir

şiirlerde soluklanmak güzel
verilen ses kıvraklığıyla kavram
bir başka güzel hasretten özlemi paylaşım
…………………….konuşan sessizliği dinleten ilgi
bu bir merhaba sesim olacaktı
şiir yürekler, yüreklerde dolu şiirlerle
sizleri hep kutluyorum, kutlu yürekler seviyorum
hep sadece büsbütün yürekten
…..………....deyişime dilim utandı bir soluk arası
cırtlak sesleri de aramıza getirenlere
acınası varlık birikimi yetersizliğime
……………..kavramı utandı sevgi saçağımın
botanik bir doğada tanımak, tanışmak
olağanüstü bir zenginlikti, ancak
.…………….ışıyan gözlerim utandı
pırlanta yüreklere emekleyen incileri kıran
……………..basitliklerde yüreğim utandı
geçirgen eşiğin gerçek yaşamdan
hep ayrılığa dayanan bu bir nüans farkı
dünkü acılardan o zorlu yükünün
bugünkü sevincime kaynak olmaya
taşınabilecek boyutunda bir anlayışta
…………………………..gönlüm utandı
içim kor gibi yanarken susmanın
acıların en beteri olduğunu
ayak uydurmaya her çalınan makama
………………….boğazımda düğümler utandı

toplumun aynası olabilmeye taşı
o öpülesi yüreği …varsa eğer
zevki evimizde kalmalı bireyleriyle
o öpülesi yuva birliğimiz…varsa eğer
görevlerimizin erliği kendi bilincimiz olmalı
devinimi kadar… kazanıldıysa eğer
herkes kendi kişiliğinden kendisi söz etmeli
amacı yerine
bu bir edepsizlik hakkına olanak arsızlığına
sadece yargımı yüreklere kükreyen bilincim
sızladı acımaya
....................................insani duygum utandı

laf yuvarlama anlağının usanç yarattığına
ve ancak aynı değer yargının benzi betiyle
edepsizlik haddinin çöplenen varlığına
yorulamayacağımı anla!
emek değer kazandırılmaya verilir
çağımızın kendi kendini disiplin gereğidir!
edeple yaşanılacağını anlamaya
alıştır kendini!

şaşmaz bu kararlığa gölge olabilecek
analar evlat doğurmuştur insan olarak ama
insan kendini bir daha doğurmayı başarmış olmalı
insanlığın özgün karakteridir bağımsızlık ve amacı

topluma katılabilecek gücünün dengesini sağla!
herkes ne yaptığını bilecek denilen eşiktir bu!
başkasının beşiğini sallamaya hizalı ol biraz!
bari biraz olsun kendine yücelmeye şansını koru!

Kasım 2006
Utandı / İnsani Duygum
iş yerlerimizde iş anlayışını taşıdığımız gibi
bir davet, bir toplantı amacında sadece ve ancak yürekler buluşuyor …
kişisel duygu boşalımı basitliğine olanak sınırlama bilincine
yeterlilik duyarlığıdır toplu buluşmalar…
orası bir görevin en üst makamını oluşturan hazırlık olgusunu taşımalıyken
(hatta eşlik etme amacıyla iştirak edenler)
hem iletişime zorlandırılan bireyler olarak
hem de o mekanı zorlandıran sorumlulukta
basitliğe neden olacak bir düşünceye
yetersizlik yaratma olmamalıydı amaç…
halbuki düşünme pınarı kaynağıdır o buluşma olgusu…
çağlayan olmaya engel tanınamazlıktır, ki aynı zamanda üstlenilen
bir görevin onurunu taşıyabilecek yürekliliktir, sunulabilen…
toplum bilinciyle toplum sorumluluğunda birlik gücünü kanıttır:
paylaşım, dokunum, ilgi, birlik özleminde konuşan bir sessizliğin
sadece dinleyicisi değil, misafiri değil, katılımcı olarak daha çok
ve daha özgün denetleyicisi olabilmek…

bir toplumda, düşünceye kalite kazandırabilmektir kişilik direnişi
dinleme yeteneği konuşmaya kazanılan hakkın değeridir denilen
söyleyebileceği kadar susmayı öğrenmiş kişiliğin belirtisidir...

söylediğim ise kişiliğimdir ve yürekler aynadır yansımak için
hem yüreklerin algısıdır aynı zamanda…
bu yüzden algılama gücünü besleyebilmektir toplum görevleriyle buluşmak…
buna yenilmemek için varsın olsun, olacaksa da arsızlık
arsızlığının o şeklini kendisine yansımak her çağın utandığı durumlardı
bugün de utanç veriyor
bugün de o utanç tutumları hep aynı kaldıysa da, savaşılacaktır…
gerekirse arsızlığın aynı metoduyla… göz dahi kırpmadan…
korumaya sorumluluktur bu
hem yarın bir başka yerde bir daha yıpratılmaması için
hem taşıyan olmayı bilen ile birliğin birimleridir bu emek değeri
hep oluşturulan:

‘’ister kişisel, özel, tüzel, kamusal, toplumsal zedeleyici hali, isterse bilmiyormuşluğa sığıntılığın veya parasal, örgütsel içten veya dıştan bir vatan ilkesi ve ülküsüne saldırganlığın güçlüyüm bürülü hali, isterse bilmişliğin dayatıcılığı ile veya dinsel, düşünsel, ırksal bir azınlığı göstergesel, örgütsel içten veya dıştan bir vatan ilkesi ve ülküsüne saldırganlığın güçlüyüm bürülü haline, öyle de ansızca kınamaya gözümü dahi kırpmayacağıma hür sorumluluğumun bilincini taşıyabilen olmanın bu varlığına: bu anımı edebileştiriyorum.’’

Bu vatan fedakarlıklar ocağıdır! Fedakarlıklarla bağışlanmıştır hem bir çocuğun yaşam hassaslığına, hem bir gençliğe kazandırılı güven aşkıyla düşünürlüğün gençliğine özenin korunacağına… Bedeli Fedakarlık olan tek emek, yani bedelsiz bir sevgi ‘’Bağımsızlık’’tır...
Bu vatan toprağının her karışında fedakarlıklarıyla yatan şehitlerimizin üzerinde dolaşan adımlarımız uğruna, çalışmalarında o tüm hassas emekleriyle ŞİİR VARLIĞINI VATAN BULUŞTURAN ANTALYA’ya Teşekkürler. Toplumları birleştirmeye, buluşturmaya yorulmayan yürekleri, yüreklilikleri bir daha bir daha kutluyor, öpüyorum saygıyla…

Şairlerin paha biçilmez yürekleri, her ülkenin paha biçilmez varlığı ve bütünlüğüne yürekleri öncelikle bir arada buluşacak
ve hep daha sık toplumla buluşturulacak
o öpülesi pırlanta yüreklerine gölge düşmeyecek!
şiir bu vatan ve emektarı şairleriyle
vatan bu millet varlığı ve bütünlüğüne emektar laik cumhuriyetiyle
yüce bir toplumdan söz edilecektir sadece ve ancak!
hem vatanımız, hem şairlerimiz yeryüzünde akla gelmiş, gelecek
ve hatta gelmemiş mesleksel dahil, uygar olguların unvanı olanlar olarak! …
Vatanımın büsbütün botanik bir yöresinde Şairlerimizin onur okşamalarına şahit oldum, onur fazilettir yaşanarak yaşatılacak en olası kusursuzlukla, bir ödüldü her biri şiir yürekleriyle yüreğime aydınlığı dolan, onurlarının okşanıldığına şahit oldum, bir ödüldü bu yöre, bir ödülün kendisiydi büsbütün doğa varlığı...Ödül devamına görevlilerinin kimi gelerek kimi düşünceleriyle anarak ve öylesine değerler davet edilerek onurlandırıldı ki, anlatabilmeye kelime hazinem yetmiyor… ama bunu yüreğim nakşetti gönlümün kana kana ve doya doya kucağında…

Yaşamımda kimi güzel anılarımı çoğaltan bu eşsiz değerler için teşekkürler insanlığın basamaklarıdır, vatan sorumluluğuna emekler güzelliğini parlayan...

Ancak güzellikler böylesine büsbütün olabilirse isteklerde de bir adım daha atabilmeye cesaret olabilir diye bir felsefemin hayranı olarak, bugün yüreğimi böyle seslendirebilmeme olanakların bana kazandırdığı gücü vatan aşkımın parlayan bir yıldızı: Her buluşma bir dahakine yücelmeye istekler için güçlendirilmeli diye bir güven ve olguyu yaratan bağrınızda bu güzellikler hiç eksilmesin!

O sımsıcak ve zenginlikler kaynağı beldemiz ANTALYA bu emeğe layık ve o emeklerin bu beldeye layık bir büsbütün güzelliğini tatmanın bu huzuru vatan varlığı ve bütünlüğünün ilke ve ülküsüyle sağlığının, bir botanik hassaslığınca her yarınlara tat kalabilecek dileğin, emeğe dönüşmeye umutların tohumlarıyla yurt olmaya başarıyı, barındıran Allah'ın Lütfeden hep varlığıyla sulansın…

Vatan Sağolsun! Bu can varlığı bilincine sağlığı olan ruhlarımızın uygarlık tohumu kutsallığıyla, toprağımızın bedenimize yurt olmaya başarıyı, barındıran Allah'ın lütfeden hep varlığıyla nurlansın... Vatan sağolsun! Bu canım vatanıma feda olsun!