Aramızda dolaşır sapık deyip geçemem
Utancın içindeyim utanmaktan yoruldum
O kadar çoğalmış ki tek tek bulup seçemem
Utancın içindeyim utanmaktan yoruldum
Kimi siyah kimi ak bakmayın siz rengine
İki ayak mahlûkat, insan demiş kendine
Bir türlü varamamış hayvanların dengine
Utancın içindeyim utanmaktan yoruldum
Hiçbir hayvan yapar mı erkek erkeğe cima
Yaşarız bu utancı ne yalan ne de ima
İnsan olmanın yolu, dik yokuştur daima
Utancın içindeyim, utanmaktan yoruldum
Görmedim hayvanların yavruya sarktığını
Mesela bir eşeğin sıpayı sattığını
Aygırın da bir tayı önüne kattığını
Utancın içindeyim, utanmaktan yoruldum
Giyinmiş kuşanmış da bütün bedeni saklı
Kibrinden de geçilmez, bakarsın kıçı boklu
Apış arasındadır kuş kadar olan aklı
Utancın içindeyim utanmaktan yoruldum
Hayvanlar dişisine, insanlardan naziktir
Onlar bile biliyor dişi si ona rızktır
Kıymayın efendiler kadınlara yazıktır
Utancın içindeyim, utanmaktan yoruldum
Hiçbir hayvan şiddeti reva görmez eşine
Ne kadar sürer bilmem, okşar sever, işi ne?
İnsan; kıyar eşine, kaçsa düşer peşine
Utancın içindeyim, utanmaktan yoruldum
Tahir Eker
Kayıt Tarihi : 19.9.2018 00:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
** MUHTEREM HOCAM:
Muhteviyatı oldukça ilginç ve düşündürücü ibretsel destanınızı tekraren
okudum. İlhamınız çağlasın, zülfikâr kaleminiz hiç eğilmesin...
Sevgi, barış ve suhuletle kalınız.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (4)