Zamanın bir türlü söndüremediği hangi ateşin aleviyim ki sürekli canımı yakıyorum.
Madımak otelinde ölümü merdivenlerde oturarak cesaretle bekleyen ozanların dili oluyorum.
Yaşam hakkına saygının olmadığı can yakan bir dünyada canımı yakarak yaşamak istemiyorum.
Kayıt Tarihi : 1.7.2023 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Büyük günah!
Yakanlar ise,
"Dinden, imandan beslenenler!"
Bu çelişki her şeyi açık ediyor,
Artık gide gide beslenecekleri yer de kalmayacak!
Tebrikler Önder Kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)