Utan Tutkum Şiiri - Sevinç Karabak

Sevdalar toprağa gömüldüyse eğer
Mezarını kazanlar utansın.
Mezar taşına ihanet yazıldıysa eğer
Kıymet bulup, vermeyenler utansın.

Sevilmek kadar en güzel değer
Sevmeği bilmekmiş meğer.
Sevilirken sevmemek kalleşlikse eğer
Sevilip de sevmeyi bilmeyenler utansın.

Bir sıcak öpüş, bir ömre bedelse,
Gözlerden gönüle akan umutsa,
Can demek, uğrunda ölmekse!
Yar koynunda ölmeyenler utansın.

Gözler gönülde tutsaksa eğer
Sevmekse tutkuyla, günaha değerrr.
Ruhlara dolan bu yaşlar, neye bedel?
Ağlatıp da, ağlamayı bilmeyenler utansın.

Sevmenin en acı bedeli; ayrılıkmış meğer.
Yine de sevgiyle yaşamaya değer.
Acılarda bir gün unutulur gider,
Ayrılığı kendine hüner bilenler utansın.

Utansın bu dünyayı sevgisizliğe gömenler,
Utansın aşkı, sevgiyi bilmeyenler,
Utansın mutluluk yerine hüznü verenler,
Utanacak yüzleri varsa eğer!