Utan Dünya Şiiri - Sabiha Özbe

Utan ey dünya bunca yalanından
İnsanları yönetiyorsun durmadan
Demiyorsun bu bir oyun, aldanman
Bir gün sen de olacaksın toz duman

Nasıl geçtin anlamadım ey dünya
Var mı senden haz alan doya doya
Kime sorsam hepsi derler bir rüya
Gider bir devran ki oyalanmaya

Nice gelin kız aldandı haline
Onlar göçünce ne kaldı eline
Başkasını aldın hemen rehine
Teslim olacaksın günün birinde

Annemi babamı çok oyaladın
Onlar ağladıkca sen de oynadın
Hiç kalmadı senin tuzun ve tadın
Merhametin olsa böyle olmazdın

Çok insan var aah ederek dolaşan
Ekmeği bağzından kan ile aşan
Zalimler buluyor burda şeref şan
Ahirette rabbim eder perişan