On altı kuzuya niye ahdettin,
Dağlıca dağlıca yine mahvettin.
Kanlı pusularda bizi kahrettin,
Dağlıca dağlıca utan dağlıca.
Duvar diplerinde ağlattın bizi,
Elleri döşünde bağlattın bizi,
Yaralı yürekte dağlattın bizi,
Dağlıca dağlıca utan dağlıca.
Hep eşkıyalara yataklık ettin,
İki cemse er’e yarbay’a nettin,
Artık canımıza unutma yettin,
Dağlıca dağlıca utan dağlıca.
O sarp kayaların tümsekli yoldu,
Ana kuzuları şehit mi oldu,
Bak ezan okundu vakit mi doldu,
Dağlıca dağlıca utan dağlıca.
Kurusun ağacın kırılsın dalın,
Ötmesin bülbülün kalmasın halın,
Ipıssız kalasın öylece salın,
Dağlıca dağlıca utan dağlıca.
Kurdun kuşun gitsin öksüz kalasın,
Cayır cayır yanıp dümdüz olasın,
Sende şehitlerin ahın alasın,
Dağlıca dağlıca utan dağlıca.
7 Eylül 2015
Yaşar CeritKayıt Tarihi : 8.9.2015 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daglica sehitlerimizin ruhlari sad olsun.
Saygilarimla,
TÜM YORUMLAR (2)