Utan Şiiri - Özdemir Aydın 2

Oy topraklar başıma,
Bu gece de ölüyorum,
Vefasız,
Bu gece de şehir üzerime yıkıldı,
Oyy kitapsız
Nefes alamıyorum.
bak
yine mekan'sızım
Yalnızım.
Yalnız
Şarap zehir zıkkım,
Say ki bir kaç yudum ağu,
İçtim bitti,
Seni bana unutturdu mu.
Salladım ne varsa,
Param, parkam.
Sirkeci istasyonda yazdığım,
Cebimde bir kaç parça şiir.
Yıkılsın İstanbul,
Yıkılsın bu şehir,
Hunharca bileklerimi kestim.
Kendimi kaybettim bee,
Bileğime batan cam kırığı,
Yüreğime batan caann kırığı.
İstasyon yıkıldı,
Martılar vapur arkasında,
Ben enkaz altında,
Dönüpte geldin mi.
Ahh
Şu göğüs kafesimi yaran sancı,
Her gece
Her gece sen doğuruyor sen,
Kurban olduğum.
Saatın bilmem kaçı,
Sabaha kaç acı var bilemiyorum.
Döküldüm Sarayburnu'nda,
Ölüme ağlıyorum.
Kendime inanamıyorum pehh,
Şimdi sana ne desem bilmiyorum ki.
Kalemin kırılsın,
ben buğulu cama dedim,
Sen süzülen gözüme yazdın.
Söyler misin
Ben şimdi bu utançla nasıl yaşarım,
Kurban olduğum.
Ölüyorum,
Ölüyorum ulan ölüyorum,
Utan,
Utan.