Bu hafta işe gitmiyorum uzuun uzun yatabilirim. Ya da
en azından kendi işime gitmiyorum diyebilirim. Bir yandan
geç de olsa her sabah kalkmalı mıyım onu da kestiremiyorum.Bir kıl veyahut toz zerresi gibi önemsizleşiyorum günün öğle saatlerinde. Sabah ise bir o kadar ağırım devlet erkânı gibi karşılıyor beni ayaklarım. Akşama doğru yaşamımı bilmem bu kaçıncı sorgulayışım. Kelimelerimi de bu sorgulamaya borçluymuşum gece yarısı daha iyi anlıyorum. Hem bu sefer aldanmıyorum. Zaten ne kadar aldanırsan o kadar aldatırsın unutma emi çocuğum. Sen bu dünyanın ilk şiir yazanı değilsin ki utanmana gerek yok. Veya var ulan!
Utan.
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!