Ey alemin sefil kulu
Niye seven para pulu
Yetmiyormu Allah yolu
Taşıdığın özden utan
Kirli dünyan için kara
Doğan güne verdin yara
Kalır sanma sana bura
Ağlattıgın gözden utan
Mazlum kırdın nere giden
Sırat geçmez ahlı beden
Her gün yalan farklı neden
Savurduğun sözden
utan
Kana döndü gözüm seli
Esmez etme serin yeli
Gariplere vermen eli
Çevirdiğin yüzden utan
Cana kalmaz fani dünya
Varla yokla biter rüya
Kârmı ettin düşün güya
Bıraktığın izden utan
Halin gören insan sanar
Yanar döner olma yanar
Çulun bilse tenin kınar
Giyindigin bezden utan
Mala mülke verdin önem
Biter ömür biter dönem
Insan olsan seni övem
Taşıdığın gizden utan
Kara toprak kime yetmez
Kırık kalem sanma gitmez
Mahşer günü derdin bitmez
Dayandıgın dizden utan.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!