Utan, ey insanoğlu, seni sevenlere ağla
Yolda kalmış yolculara, kimsesizlere
Vefalılara, senin için ağlayan insanlara
Utan be adam, seni insan yerine koysunlar
Yiğitler ölmez, sevgi ölmez, aşk ölmez
Ağlama artık, bak şu dağların eteğine
Mor menekşeler açılmış, karanfiller senin
Utan be adam, seni insan yerine koysunlar
Kaz dağına güvendik, hep yollarda kaldık
Avuç açtık, dağların sahibi, yiğitlerin rabbine
Rahman ve rahim ismiyle başladık her işe
Utan be adam, seni insan yerine koysunlar
Kayıt Tarihi : 1.12.2011 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yiğitler,,,,,,,,,,,,,,,,
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!