Utan Şiiri - Gültekin Çetinkaya

Açmıyorsa çiçek gönül bahçem,
Bahar sensin, yazdan utan.
Yazmışsa bunu sana kalem,
Şiir sensin, sözden utan.
Tutmuşum yasını, biliyor alem.
Her gün ağlattığın gözden utan.
Yanınca gönül, dinmezmiş elem.
Ateşim sensin, közden utan.
Söylediğim son şarkı ve ilk bestem.
Nağme nağme çalan sazdan utan.
Çağırmadan sanma sana gelemem.
Adım adım ardında, izden utan.
Sen olmadan başım alıp gidemem.
Dermansız bükülmüş, dizden utan.
Aynı filmi oynatır beyaz perdem.
Başrollerdeki bizden utan.