Utan Şiiri - Bayram Ali Çelikten

Ben bir çocuğum
Yetimim,
Öksüzüm,
Hatta ölmüşüm.
Bosna’daki kurşun,
Irak’taki bomba
Sokmadı beni
Anamın koynuna..
Değer miydi beni korkutmak
Para uğruna
Petrol uğruna,
Ölümcül bir kurşunla
Delik açmak alnıma,
Değer miydi?
Ağladım Bosna’da
Filistin’de yandım.
Susuz kaldım,
Aç kaldım.
Amansız hastalıklar sardı
Körpe bedenimi
Bir şey yapamadım,Sadece ağladım.

Duymadı sesimi
Dost bildiklerim
Dünya çocuklarına kucak açanlar
Beni görmedi,
Beni bilmedi.
Anamın süt dolu göğsünü
Bir kurşun deldi.
Anam gülemedi,
Acısını gizleyemedi,
Bastı bağrına beni
İnledi, inledi.
Gözlerinde hasret,
Dudak kenarında kan
Anamdı, kardeşimdi
Şu da babam,
Kanlar içinde yatan.
Gör de utan,
Utan,İnsanlık utan...