Utan! Şiiri - Akadir Salihoğlu

UTAN!

Kibrinin ateşinde, dem alan aşın içun

Pazarlık mı edersin, etme! Satılmaz aşın

Yazdan kalma günleri, zemheri kışın içun

Kilerde mi tutarsın, tutma! Dondurur kışın

Zerre iken dünyada, saydın kendini âlem

Yazdırdın olmayanı, tekmil dinledi kalem

Etrafını doldurdun, kurala uygun hakem

Sandın ki kazanırsın, sanma! Kayıptır işin

Zamanın planı var, varlığın da dahildir

İçindeki vicdana, erliğin de dahildir

Kalındığında üryan, arlığın da dahildir

Halden utanmaz mısın, utan! Kaybolmaz nişin

Üzerindeki çaput, bedenin örtüsüdür

Örtünün kerameti, zahirdeki süsüdür

Aklında yoksa izan, yokluğun kötüsüdür

Karayı ak sayarsın, sayma! Yok olur düşün

Sanırsın ki cehalet, mektep ile aşılır

Ne mektepliler gördüm, elif ile eşilir

Cahil takmış kavuğu, peşinden mi koşulur

Rolüne boyun eğdin, Eğme! Dik dursun başın

Zenginliğin ölçüsü, altın olsaydı eğer

Baş olurdu merkepler, takınca altın eyer

Yunus ile Taptuğ’a, kalmazdı dünyada yer

Zenginlik gönüldür dost, bilme! Akçeyi huşun

Varsın kibriyle yaktım, sansın külli cihanı

Mum gibi dibi kara, kervanlar dolsa hanı

Hangi alkışla olur, ruhunda baki anı

Kibirle yaktım sansın; sanma! Donsa bakışın

Seslerini duyarsın, duyma! Bitsin alkışın

SitedekiYazarınÖnceki YazıSonraki YazıÖnceki YazıÖnceki Yazı( Utan başlıklı yazı A.Kadir tarafından 23.12.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )