Anneciğim üşüyorum geceleri
kuruyor ağzım ve dilim
bir yere tutunmak istiyorum
boşlukta kalıyor elim
uçuyor vücudumun her yeri
Anneciğim üşüyorum geceleri
alnımda ter boncuk boncuk
camlarda cılız titrek gölgeler
beni çağırıyor yolculuk
bilemiyorum gideceğim yeri
Anneciğim üşüyorum geceleri
her yerde sinsi sessizlik
çatıda bir tıkırtı bir ayak sesi
bu ne son, ne de ilk
kasırga savuruyor gibi evleri
Anneciğim üşüyorum geceleri
anlatacak ne de çok öyküm var
mevsimler değişiyor durmadan
yine gelir mi bahar
özlüyorum, o eski güzel günleri!
(Ankara, 17.12.2015)
Ali Rıza AtasoyKayıt Tarihi : 1.1.2016 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(*) Merhum Fazıl Hüsnü Dalarca'ya ithafla, üstadı rahmetle anıyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!