AŞK ÇÖPLÜĞÜ
yüce dağ başında durur ismin
nereye baksam dokunur yarama
AYRILIK AĞITI
hangi aynaya dokunsam
sivri bıçaklar
kaldır üzerimdeki siyahını bu deli eden uğultunu
YALNIZLIĞIM
kalbime giydirdiğin siyahlar içinde
nereye gittin öyle düşeceğimi bile bile
dur yüzümde korkular var
bir masal ortasında ejderhanın ateşi
CEMŞAB’IN İHANETİ SEN GİBİ AKAR ODALARA
“Bu topraklarda aşklar ölümüne demişti.” Meran
.
aşk oku değdiği an
sana ezdirdim kalbimi
DOYMADIN MI
geçse de yıllar terk ettiği yerde yeşerir sevdası
kokusunu alıyorum yeniden yeniden
kader deyip durmayın taştım ben kendimden
ya çağırın ya da bırakın komada kalayım
bir bahar akşamı her an kışa gülümser gibi
yaza teslim olurdu yine duygular
kalbi taştan değildi üstelik kalbimden bilirdim kalbini
geçimsizdi ama yine de güvenliydi eskiden sokaklar
önce umutlar döküldü bir bir
dün kuşu vurdular evler firar
DÜŞKÜNDÜM SANA
bu sevdadan bıktın mı ki
sarıldın başka kollara
anladım kalbin mevsimlik işçiler gibi
hakkın yerleşemediysen bir kalbe gez dur
YETER
nasıl bir sızısın ki öldükçe sende dirildim
yeter artık bu aşk dile düşmediyse
umutlarım Musa’nın tuttuğu asada olduğu için
sana çok benzeyen bir dava
gittin artık ölüm yakındır
kaçtıgın yerde
yalnızlık bayrağı açıldı
SAVAŞIN SAVAŞI
yoktun
günün siyah renkleri de
saatler akardı
ben de koşardım kalabalıklar arasında
gökyüzü öptüğünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!