Önder Akın Şiirleri - Şair Önder Akın

DERDİMİN İLACI /
Bakma Öyle Derdimin İlacı

Kaç gece geçtim senden,
Her doğan güneşle "devam" dedim yeniden.

aşk Dila aşk
bildiğin
ah Dila kan revan
ne dökülse ellerimden
halim hiçliğine hançerle saplı
zamanı bozuk güne uyanıyorum

DOKUNMA

Bir cehennem çıkmazında ezildi yüreğim.
Sürsem yaramı, gözlerin mum gibi yanardı.

Hakikat yetmiyor...

DOYMADIN MI
geçse de yıllar terk ettiği yerde yeşerir sevdası
kokusunu alıyorum yeniden yeniden
kader deyip durmayın taştım ben kendimden
ya çağırın ya da bırakın komada kalayım

bir bahar akşamı her an kışa gülümser gibi
yaza teslim olurdu yine duygular
kalbi taştan değildi üstelik kalbimden bilirdim kalbini
geçimsizdi ama yine de güvenliydi eskiden sokaklar
önce umutlar döküldü bir bir
dün kuşu vurdular evler firar

DÜŞKÜNDÜM SANA
bu sevdadan bıktın mı ki
sarıldın başka kollara
anladım kalbin mevsimlik işçiler gibi
hakkın yerleşemediysen bir kalbe gez dur

GECEYİ BENDEN DİNLE
Yokluğunla örttüm üstümü, geceyi benden dinle
Gül büyür mavi duvarlarında, aşk uyur yatağında
İçimde bir köşk, sadece sana
Bitir artık bu sustuğumuz mevsimi

“Hangimiz?” diye sorma,
Ben kalbimi açtım gururla.
Sen perdeyi çektin,
Ben sevdim, sen bir durak seçtin — görmedim.
Ayrılık bile adil bölünmüyor,
Hep bir fazla sevdim…

YETER

nasıl bir sızısın ki öldükçe sende dirildim

yeter artık bu aşk dile düşmediyse
umutlarım Musa’nın tuttuğu asada olduğu için

NEDEN

Geceyi sabaha taşımak, bir bayram sabahında,
Nöbete durur yüzlerce, binlerce söz.
Kâbus kurşun gibi iner üstüne;