Üşüyorum.
Kayboldum bilmediğim bir şehrin sokaklarında.
Şimdi Üsküdar'da boğazın kıyısında olmak vardı,
Şimdi çocukluğumda televizyonun karşısında gülmek vardı.
Başıboş dolanıyorum bilmediğim bu şehirde,
Soğuktan değil de, yalnızlıktan üşüyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta