Üşüyorum Şiiri - Feridun Eren

ÜŞÜYORUM
Ben sensiz çok üşüyorum
Annem beni yüreğinde ısıtsın
Beyazlarda saklasın hislerimi
Hiç bilmediğim bir şehrin tamda ortasına düştüm
Çaresi yokmuş bu yaz kışının
Bedenim soğumasın engin yüksek dağlarda
Tam teşekküllü değilim sanırım doğaya
Ben senin adına yeminler ederken kuytularda
Çaresizliğim senden gayridir
Yutmasın bu şehir, beni hislerimle birlikte
Senden son bir çaresizlik görmek istemiyorum buralarda
Gözlerinden son bir gülüşüm baki olarak kalsın
Sensiz geçmek dahi istemiyorum İstanbul’a
Bilindik o eski sokaklarımızda
Hiçbir tadı tuzu yok kaldırımların
Küçük bir su birikintisi, balıklıgöl’ümde
Yine gülüşünle gel ansızın yanı dibime
Herkesi havasına soksun mimiklerin
Şimdi seni bekliyorum
Urfa’da ilk günkü gibi

FERİDUN EREN