Üşüyorum! ...
Beni kalbinden çıkarttığından beri.
Sokak çocukları gibi sefilim,
Üryan, yetim, öksüz.
Yuvama dönmeme izin ver
Aç kalbindeki otağımı
Bırak usulca gireyim içeri,gene ısıt beni...
Üşüyorum! ...
Sensizlik mahfetti beni.
25/04/2015
Meram YalınızoğluKayıt Tarihi : 25.12.2015 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)