Hatırlar mısın
Nisan yağmurlarıyla ıslatmıştın yüreğimi
Papatyalar ekmiş, kelebekler uçurmuştun.
Şimdi yokluğunun ertesindeyim
Mevsimlerden hazan
Aralanıyor perde perde zaman
Ve gözlerin yağıyor üzerime.
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Kimseler bilmedi değil mi... bir zamanlar rengarenk kelebeklerin uçtuğu yüreğinizin... şimdilerde buz dağlarına döndüğünü...
İnanın duyamaz hiç kimse... içinize doğru attığınız çığlıkları... sizdeki bu suskunluğun... üstünüze düşen çığdan olduğunu...
Rengarenk yüreğinizi de toplayıp götürür...
Bir darbeye daha dayanacak gücü bırakmaz dizinizde... son bir çığlık daha atıp... koparmak istersiniz çığları... altında kalmak için...
Siz sessizce ölürsünüz... dünyanın, dostların ve sizi sevenlerin önünde...
Göremezler... mevsim ne olursa olsun... sizin hep kışı yaşadığınızı... Her gece yarısından sonra... kül kedisine dönen bir hayatınız olduğunu...
Ömrünüzün en derin uçurumunun kıyısı oluverir birden hayat...
Yürürsünüz...
Ey Yar... hadi tut elimden...
D/üşüyorum...
Dersiniz... dersiniz de...
Sonrası mı...Hiçlik!
Sonrası mı... Acı!
Sonrası mı... Koskoca bir yokluğun başlangıcı...
Yüreğinize sağlık Sibel Hanım...
Nicelerine...
Sevgilerimle...
yüreğine sağlık dost kalem
Zamanın en münbit anları bizi tüketir oldu. Soğuyoruz birbirimizden, hayattan..Soğudukça yalnızlaşıyor, yalnızlaştıkça uzaklaşıyor, uzaklaştıkça üşüme mesafemizi artırıyoruz...Kutlar başarılar dilerim.
yüreğine sağlık kutlarım saygılar
Ne gariptir ki bir insan, hem ilkbaharı getirip çiçekler açtırabiliyor, hem de aynı insan hazan mevsimi gibi bütün çiçekleri yok ediveriyor. Geriye de böyle hüzünlü mısralar düşüyor şiire. Üşütüyor.
Yüreğinize, kaleminize sağlık Sibel Kılıç Hanım. Beğeniyle okudum şiirinizi. Kutlarım. Selam ve sevgilerimle.
Yüreğinizin sesi hiç susmasın Sibel hanım kutlarım ..Sevgiler.
Mevsimlerden hazan
Aralanıyor perde perde zaman
Ve gözlerin yağıyor üzerime.
Yangın yerine dönmüş yüreğime
Bu kez Kasım yağmurları düşüyor
Üşüyor bedenim yüreğim üşüyor
Tükeniyorum.
Oldukça etkili bir şiir okudum tebrik ediyor sayfama alıyorum.
Üşür insan..
Sadece soğuktan değil.. Yaştan, yağmurdan da değil...
Bazen endişeden, korkudan.. Bazen yalnızlıktan..
Sanırım en fazla 'alıştığı sıcaklığı', sevgiyi, ilgiyi, şefkati bulamamaktan..
O bir çift gözü, 'bir yorgan gibi' üstünde hissedememekten..
Güzel şiir.. Kutlarım Sibel Hanım..
güzel hoş bir çalışmaydı sevgili dost sayfaya yürek pınarlarınızdan damlayan..saygılarımla..
Ayrılığın mısraları, Yürekten kutlarım canım
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta