Üşüyordu bir çocuk aç gibi,
Yüklemişler garipliği taç gibi,
Hayatla oynar olmuş maç gibi,
Sokaklarda yavrucağız kimsesiz.
Kim anlarki halini şu fakirin,
Barınacak yuvası yok garibin,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
