Üşüyordu Bir Çocuk Aç Gibi

Üşüyordu bir çocuk aç gibi,
Yüklemişler garipliği taç gibi,
Hayatla oynar olmuş maç gibi,
Sokaklarda yavrucağız kimsesiz.

Kim anlarki halini şu fakirin,
Barınacak yuvası yok garibin,
Kara imiş şu dünyada talihin,
Sokaklarda yavrucağız perişan.

Bir yuvası olsa yoktur kömürü,
Sokaklarda harcanıyor ömürü,
İşte buna denir gerçek sömürü,
Sokaklarda yavrucağız çaresiz.