Gülün gölgesine düşünce, üşürdü yağmur
Bengi su ırmağına beni de düşürdü yağmur.
Dökme gülün yapraklarını, ey hazin rüzgâr!
Elim yüzümde yâr, neylersin dağların üstü kar.
Uzak şehirlerin tüten baygın kokusu
Her yağmur yağdığında içimi sarar
Sevdanın yoluma kurduğu bir pusu
Bende bırakmadı mecal, bırakmadı karar
Ve gözlerim yağmurda ıslanan birini arar.
Rahmetin imbiğinden süzülürdü yağmur
Dikenlere yağınca üzülürdü yağmur...
Gülün gölgesine düşünce, üşürdü yağmur
Bengi su ırmağına beni de düşürdü yağmur...
Sema bir yangın yeri şimdi içimde tüten
Ellerim duada, toprağa değince bu ten
Başucumda ayak sesin olsa hafiften
Üstümde biten güller bir toprak bir sen...
Saffet Çakır
Kayıt Tarihi : 31.10.2017 13:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!