Üşür Yaz Sıcağında Şiiri - Sebahattin Çelik

Üşür, ısıtan ocak gelen yaz sıcağında
Kışın aranan soba, kalır yalnızlığında
Büzülen insan gibi, bir başına kalanda
Yanı yansız kalanlar, üşür yaz sıcağında

Gelir titreten soğuk, gelen veda anında
Varlığıyla doyan sen, kalır mahrumluğunda
Buruşan çiçek gibi, sudan ayrı kalanda
Yanı yansız kalanlar, üşür yaz sıcağında

Boğar inciten hüzün, gelen düğün bayramda
Cananıyla coşan can, kalır ayrılığında
Yıkılan duvar gibi, nemden payını alanda
Yanı yansız kalanlar, üşür yaz sıcağında

Büker boynunu evlat, atanın vefatında
Babaya hasret o dil, kalır şaşkınlığında
Kulak çınlatır gibi, baba sesi duyanda
Yanı yansız kalanlar, üşür yaz sıcağında

Yanar yüreği ana, bir çocuk bağıranda
Cana canını veren, kalır cansızlığında
Yaralı ceylan gibi, yavrudan ayrılanda
Yanı yansız kalanlar, üşür yaz sıcağında

Ağlar güldüren adam, her kes yâri saranda
Ömüre ömür katan, kalır yarsızlığında
Yaş damlayan dal gibi, gövdesinden kopanda
Yanı yansız kalanlar, üşür yaz sıcağında
07/şubat/2013