Üşür Şiiri - Melahat Çetinkaya

Kaybolan yıllarını bırak avuçlarıma
Ömrümün ayazına bir kızıl alev düşür
Dik aşkın bayrağını gönlümün burçlarına
Yokluğunda gülüşüm günüm,güneşim üşür

Geceyi delip geçen ölüm sessizliğinde
Ay tutulur, yıldız kayar,yürek yanıp kavrulur
Kefensiz gömülür aşk gönlümün makberine
Bir ceylan su içerken gözlerinden vurulur..

Al götür yokluğunu gecelerimden
Kalkansız yüreğime kılıç çekme ne olur
Ne yaralar aldım ben nicelerinden
Ama seninki başka,seninki sonum olur

Yüreğimde ilkbahar aklımda kara kışken
Uyuyan bir volkanın küllerinden doğdun sen
Geçer bu fırtına da sular akıp durulur
Sanma ki bu hikaye zamanla unutulur..

MELAHAT ÇETİNKAYA