Yine döndün usuma...
Ve o kadar emin,
Ve o kadar sen,
Ve o kadar sahip...
Sanki bir yap-bozmuş,
Beynim;
Birçok cevabı olan,
Ve sen sahibiymişsin merkezin,
Her seferinde yap-bozu
Aynı karede tamamlayan....
Diğerleri senin çevrende
Yer değiştiriyorlar;
Gürültüyle, hüzünle,
neşeyle, kabusla...
Cevaplar üretiyorlar;
Çeşit çeşit,
Renk renk,
Siyah beyaz,
Allı pullu,
Sıcak soğuk...
Bekliyorsun yerleşmelerini,
Sonuna kadar.
Ve o kadar emin,
O kadar sen,
O kadar sahip,
Kuruluyorsun,
Usumun merkezine;
Yerine.
Yine...............
12/04/04
Nihan DemirelKayıt Tarihi : 13.4.2004 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)