Üşümeyi özledim bir gün
Eminönü’nden karşıya geçerken
O ne soğuktu Allahım!
Nasıl rüzgâr esiyordu,nasılda yağmur yağıyordu
Ben üşüyordum
Beni bırak Galata Kulesi üşüyordu.
Ellerim çatlamıştı soğuktan dudaklarım kurumuştu
Rüzgâr, lafı ağzıma tıkar gibi; ” sus! konuşma “der gibi nefesimi kesiyordu
Titriyordum kanım donuyordu damarlarımda
Dışarıda yürümek engellerle mücadeleye etmeye benziyordu esen rüzgârdan
Dişlerimin sesi uğultularla yarışıyordu
Senin anlayacağın tirtir titriyordum.
Yinede garip bir duygu sardı içimi
İliklerime kadar hissetiğim soğuğa – yağmura-rüzgâra rağmen
Ben üşümeyi özlüyordum.
Neydi bu çelişki?
Neden böyle olmuştum?
İçim yanmaya, kalbim hızla atmaya başladı.
Ve birden hissetmeye başladım
Evet hatırlıyordum, maziden bir şeyler vardı içinde
İyice açtım pardösümü. Durdum köprünün orta yerinde
Açtım kollarımı rüzgâra
O estikçe ben açıldım, koy verdim rüzgara tüm bedenimi
Sardı kollarım incitmeden rüzgârı
Tıpkı bir sevgiliyi sarar gibi sardım soğuğu tenime
Nede özlemişim sahilde martı sesiyle, tekne takırtılarıyla
Motor gürültüleriyle üşümeyi, bıçak gibi keskin esen rüzgârı nasıl özleşmişim
Üşüyordum,
Üşümeyi özlüyordum.
Ciğerlerime duman çekmek, şöyle bir oh demek; ardından bir of çekmek istedim
Sonra anladım ki ben ne soğuğu ne yağmuru nede rüzgârı özledim.
Ben onunla sahilde üşümeyi özledim. Ya siz... Siz hiç sahilde üşüdünüz mü?
Sizin hiç sahil kasabasında sevgiliniz oldu mu?
Karamıydı kaşları, şuh muydu utangaç bakışları?
Selvi boylu dediklerinden miydi?
Ateşli öpüşür müydü her seferinde?
Sıkı- sıkı sarar mıydı kolları?
İzmirlimiydi? Güzel miydi bari?
Kokusunu duydunuz mu anımsadınız mı bir yerde, gözleriniz dolar mıydı?
Bir kış boyunca sahilde üşüdünüz mü onunla?
Üşürken birbirinize kenetlenmenin duygusunu yaşadınız mı?
Yıllar sonra bir gün arkanızdan bıçaklandınız mı?
Yine yıllar sonra bir gün başka bir sahilden geçerken
Esen rüzgârda hislenip lanetle onu andınız mı iliklerinizde soğuğu hissederken?
Lanetinize ve intizarınıza rağmen yinede tatlı-tatlı gülümsediniz mi?
Soğuğa ve o soğuğun size hatırlattığı anlamsızlığa.
Ben gülümsedim...sizde gülümseyin...?
Ufuk YunusKayıt Tarihi : 1.2.2005 11:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Yunus](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/01/usumeyi-ozledim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!