gölgeler mahalleyi teslim alınca
pencere kenarlarında gezinir umutlarım
evler bir adama benzer
odalar bir hayat görür
ben hep kabullendiğim çocukluğumla kalırım
arkadaşlarım büyürler durmadan
ben ölümü kıskanırım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta