Usulca Şiiri - Ahmet Can Gürkcü

Şarkı söylüyorsun usulca
Dinleniyor ruhumun kulakları
Hiç duymadığım mükemmelliği tadıyorum
Dilimde mutlu çiçekler
Solan baharın anısı geliyor
Ve gün batımının yıldızı

Etrafında usulca dönüyorsun
Dönüşüyor dünya
İklimler değişiyor
Turuncuya çalıyor ağaçlar
Mehtap aydınlatıyor gündüzü
Ve gece milyonlarca güneşe boğuluyor

Değişiyor insanlar usulca
Duygular ışıktan nehirlerde yıkanıyor
Üçüncü bir göz doğuyor
Seni izleyen titreyen bedenimde
Arılar gökkuşağı yaparken
İnsanlar sevişiyor

Aydınlık bir bahçede yürüyorum
Hafif çakıl yağıyor
Damla damla kirazları eziyorum
Esrik tomurcuk kokuları
Ve zamanın kalbine varıyorum

Gözlerimi yumuyorum
Yeşil bir hatıra kanatlanıyor
Üçüncü gözüm seni izliyor
Akıyor zamanın unutulan saniyeleri
Bir acı var sol göğsümde
Zaman saplanmış kalbim
Hatırlatıyor gerçeğin acısını

Usulca şarkını bitirmişsin
Ey doğmamış güzel çocuk
Ben bir faniyim ve arayışlar yolcusu
Bir kâhinin kalan üç parmağı yazıyor
Sen şarkı söyledikçe değişeceksin
Ve zamanı öldürüp
Bu dünyayı güzelleştireceksin