Usulca Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Uykularımı astım geceye.
Kimseler görmeden,
Gizlice..

Yığınla kar olup yağdı dalıma,
Sabaha kadar yoksulluk.

Yıldız yaptığım gözyaşımı,
Bulutlarla saklarken;
Ansızın iniverdi yağmur.
Komşunun teneke damında,
Hüzünlü şarkılar söyleyerek.

Yaşam takviminin,
Son çınar yaprağı ise:
'Yaşanacak başka bahar kalmadı hey!
'Başka dünya da yok üstelik,'diyerek..
Düşüyordu kadim toprağına.
Düşüyordu kimseler duymadan,
Usulca.