Usul Usul Şiiri - İsmail Güller

Yeşermez tohumlar zorla
Sevgiyle ek usul usul
Kalbe aksın damla damla
Cansuyu dök usul usul

Gönülsüz su gitmez öze
Hasretim bal akan söze
Her bahar yeşeren göze
Nağmeler serp usul usul

Yedi iklim, yedi cihan
Suyla yaşar cümle bu can
Çisil çisil yağ semadan
Tenime vur usul usul

Yıllar oldu gitti canan
Dinsin artık yaşlı hicran
Duvarı kaldır aradan
Ansızın gel usul usul

Bağım bahçem kül edilmiş
Baykuşlar mesken edinmiş
Senelerdir kilitlenmiş
Kapıyı aç usul usul

Virane ıssız odalar
Bitkin gözler yoldaş arar
Bir defa görecek kadar
Rüyama gir usul usul

Hasretle büktün belimi
Şiire vurdum dilimi
Eski bir dosttan halimi
Merakla sor usul usul

Şiirlerle yaşar adın
Neden şair olmaz kadın?
Dile gelir tüm feryadın
Bir mısra yaz usul usul

Hüner yansıt eserine
Özgürlük ver hislerine
Neler düşer yüreğine
Aynalar tut usul usul

Hayran bırak sözlerine
Götür beni düşlerine
İndirip tâ en derine
Göklere çek usul usul

Geceler beynini yakıp
Gözlerin yollara bakıp
Hayallerin umut ekip
Yolsun tek tek usul usul

Kulak asmazsan çağrıma
Aldırış etme ağrıma
Hançerini vur bağrıma
Kalbimi sök usul usul

Şevkin yoksa çıkmaz tadı
Olma şiirin celladı
Çarp defteri, yırt kâğıdı
Kalemi kır usul usul

Yazma boş ver tut elimi
Merhemi sür usul usul
Dinleyip yorgun kalbimi
Yaramı sar usul usul

Son arzular bu sonbahar
Geçti ömür bir gün kadar
Kabrim başında dualar
Okusun yar usul usul

İsmail GÜLLER - 13.07.2024