Usturur,
Gözlerindeki kınsız keski
Yamalanmalarını yüreğimin,
Çünkü
Aşılamayacak sonrasızlıklarda
Dokunamayacağım ellerinin üşengeç
Aklığına dolanan yalnızlığa...
Yeniden çoğalabilmek için içinin
Uçurumlarında,
Susarak düşüyorum,
Kapayarak saçlarımın hüznüne dokunan
Utangaç çıplaklığını rüzgara.
Savra RaperinKayıt Tarihi : 13.11.2007 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!