her şey duruyor öylece,
masamdaki iş
aklımdaki fikir
duvardaki saat
dün
ve yarın arasında kalan her şey
kalbimi yokluyorum
kimseyi sevesi yok
sevilesi yok
hatırası yok
-olmuş gibi sanki
dünya dönüyor mu diyorum kendime
ses yok
içime kulak veriyorum sonra
yalnızlığıyla köşe kapmaca oynuyor
adını aşk koyduğum kadınlar
ışığı görmesinler diye kapıyorum kapıyı
gözlerimde tente
yağmurlar üşümüş
bi acayiplik var
üzerimde..
İsa KayaKayıt Tarihi : 5.12.2018 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!