Bir senin kaşların en güzel
Birde senin örgülü saçların
Bir senin ellerin en güzel el
Birde senin,ayakların
Seni ilk gördüğümde
Ben kendimi kış kıyamet soğukta
ekmek için didinen bir işçinin üşüyen elinde hissettim
ben kendimi bir yetimin yanında
onun başını okşarken insan olduğumu hissettim
bir annenin ağlarken gözyaşını sildiğimde ağladığımı hissettim
haksızlığa hayır derken canımı vereceğimden hiç endişe etmedim
hayattan mutluluk çalıyorum
bu hırsızlık güzel
üç kuruşluk keyfim var
dokunmayın çatıyorum
hep bana yalan söylediler
şimdi ben kendimi kandırıyorum
bilmemki ne oldu benim şu
güzel konuşma kabiliyetime
seni tanıdım böyle oldu
dalıverdi benliğim tarifsiz güzelliğine
sözlerim iflas etti
gözlerim çekirdeğindeki cevheri görmekte
ben neyi düşünüyorum siz biliyormusunuz
iki kere ikiyi
iki kere iki dört edermi etmezmi
bir bakıyorum ediyor bir bakıyorum etmiyor
anlamadım gitti
üzengim sana bağlı
ister kırbaçla,istersen şaha kaldır
hele bir kıskansan yelelerimi
esen rüzgardan
dörtnala koşardım bulutların üzerinde
işte o zaman
eskisindende beter oldum
ilerledi hastalığım
bir şiir kitabına değmeyi versin elim
kaşıntıya başlarım
suyu gelmeyen değirmen gıcırdayıp durur
dönse ne çıkar.
insanoğlunu bilmezler
yaşamak dediğin
bittiği yerde başlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!