Üstüme yürüyor, yalnızlık benim !

" Alışamadım !"

Eskiden bu kadar aldırmıyordum
Gözümde büyüyor ayrılık benim !
Kafayı takıp da daldırmıyordum
Üstüme yürüyor yalnızlık benim !

Kendimi çekip de korunuyorken
Resmine bakıp da avunuyorken
Herkese ben seni savunuyorken
Üstüme yürüyor yalnızlık benim !

Gökyüzü kararıp güneş batınca
Çileli gönlüme hüzün katınca
Yatağa başımı, koyup yatınca
Üstüme yürüyor yalnızlık benim !

Anılar aklımı meşgul ederken
Acılar gönlüme açıyor yelken
Güneşse bi defa, doğmuyor erken
Üstüme yürüyor yalnızlık benim !

Boynuma yapışıp dalacak gibi
Ellerinde ruhum kalacak gibi
Canımı bir anda alacak gibi
Üstüme yürüyor yalnızlık benim !