Üstü kalsın Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Bugün tüm yollar kısa sanki
Sözüm bitti mavi gökyüzü
Soldu ise döndü
Gün karardı gözümün rengi gibi
Nefesimdeki ömrümün anahtarı kırıldı
Dudağımdaki kelimelere hüzünler
Kelepçe vurdu
Sokaklar, caddeler hatta sinir eden bağıran
Satıcılar bile başka
Sonbaharın dökülen yapraklar gibi
Dökülüyor saçlarım
Beyaz gömleğimin yakası bugün
Daha fazla beyaz
İçtiğim su bağrımı bir başka serinletiyor
Üstüme yağan yağmurlar üşütmüyorlar
Bak ezanın sesi bile bambaşka yakıyor
Korkularım diz pençe önümde
Kirpiğime dolan yaşlar artık akmıyor
Ve
Ölüyorum
Her gelen ölüm bedene erkendir
Bana bana daha erken geldi
Biliyorum ALLAH ım
Her canlı tadacak ölümü
Daha sevemedim kendimden geçemedim
En önemlisi gösterdiğin yola giremedim
Alsın canımı Azrail
Vakit geldiyse yüzleşeyim hatamla
Kusurumla
Yakma bu bedenimi ateşinle
Aldığın şu hayat fena değildi
Son nefesimin kırıntısıyla
Al bendeki hesabını
Üstü kalsın