Olsun…
Bana yaşattıkların o kadar güzeldi ki,
Varsın, olsun…
Varsın ateşin üstü, külle dolsun…
Hâlbuki beraber koymuştuk adını,
Fısıldayarak birbirimize demiştik adı “Aşk” olsun…
Peki ya böyle mi bitecekti,
Aşk olsun! ..
Sana verdiğim tek bir sarı gül vardı ya,
Lütfen atma onu…
Bırak anılarının arasında kurusun…
Artçı sarsıntılarını sık yaşasam da
Sönmüş volkanlarım içinde artık sen de varsın…
Ummadığım kadar ağır ödedim bedelini
Ama…
Her şeye rağmen çok güzeldi…
Üstü kalsın…
Kayıt Tarihi : 7.10.2016 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alp Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/07/ustu-kalsin-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!