ne yaşadığım şehirsin artık
ne memleketim
silinmiş bir cam buğusu gibisin
okunmuyorsun
ve dokunmuyorsun
günah sayılıyor tüm masum temasların
hep bir susuş
hep bir kaçamak
ve hep boyun eğmek
bir bitişin başlangıcı bu sürgün..
şimdiki zamana ait bir yüklem değil artık
seni sevmek
ne yaşadığım şehirsin artık ne memleketim
hiç bir yol geçmiyor kıyılarından
kayıpsın
ve haritamın yırtık tarafındasın
fazlasıyla ödedim faturası bana kesilmiş tüm bedelleri
üstü kalsın.
ve şimdi sen kal ben gidiyorum
elimde biletim
omzumda ceketim
adres olamaz gözlerin gözlerime
ne yaşadığım şehirsin artık
ne memleketim.
Kayıt Tarihi : 19.2.2015 15:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Nicelerine...
TÜM YORUMLAR (12)