Üstü Açık Kalmış Gönlümün

Dün gece üstü açık kalmış gönlümün, gecenin ayazında,
Yüreğim üşümüş, birazda ıslanmış duman çiğinde,
Hiç olmazdı, açılmazdı, yar yanına uzandığında,
Güneşle selamlardı uyandığımda, güller açardı yüzümde,

İlk kez rüya görmeden uyanışım sızlattı içimi,
Yükseklerden uçmadım, günahlarımdan kurtulmadım,
Ekşi bir su da kaplayıvermiş dilimi damağımı,
Kahvaltı sofrasında da ağzımda tat, tuz bulamadım.

Bu kadar çabuk ummuyordum acının saldırmasını,
Hasretin için zaman gerekir diyordum kendimce,
Bilirim diyordum elbet gönlümün kırıklarını aldırmasını,
Oysa dün gece gidişinle düşmüş gönlüm, makaslar içine.

Bu bir şaka olsun, kurban olduğum, ceylan gözlü,
Camı açıp haykırayım, çayın soğuyor gel diye,
Bahçede asılı çarşaflar arasından göster yüzünü,
Teselli et ruhumu “kabusmu gördün sen” diye,

Nede olsa çok zaman geçmedi, uzaklaşmamışsındır,
Hem bir yanın eksik ne kadar yol alabilirsin ki, gece gece,
Belki sende üşümüş, duman çiğinde ıslanmışsındır,
Sobada ateş geçmemiş, haydi dön gel evine.
Ömer BAYCAN 17.08.2020