Üstgeçit Şiiri - Çağatay Türkgülü

Üstgeçide oturdu çocuk konuşmadan
Vızır vızır arabalar geçerken altından
Kahverengi faytonlar geçti aklından
Irak kalmış galiba oyuncak atından

Kavga etmiş çocuk babasıyla
Annesi çoktan kavuşmuş tanrısıyla
Kaçmış evden sırt çantasıyla
Atı varmış içinde, sarmış onu da atkısıyla

Yürümüş çocuk gözünde yaşlar
Sahip çıkmış Pera’ da ayyaşlar
Yastığı olmuş soğuk taşlar
Karnını doyurmuş bayat aşlar

Çok dolanmış çocuk çamurlu yollarda
Paçaları ıslanmış yağmurlarda
Geceleri uymuş yabancı kollarda
Atını kaybetmiş galiba oralarda

Çok aramış çocuk atını, nafile
Kaçıp gitmiştir belki bir sahile
Veya çalmıştır onu ayyaş kafile
Atı yenilmiş galiba bir file

Üstgeçide oturdu çocuk konuşmadan
Vızır vızır arabalar geçerken altından
Kahverengi faytonlar geçti aklından
Omzuma yaslanıp döktü gözyaşları altından
Ümidi kesmiş galiba oyuncak atından