Ustam Nazım’a mektup Şiiri - Mehmet Halil

Neden sürgün olduğunu zamanla anladım
Ben de bu sürgünlüğü, artık onayladım!
‘’sofrada yeri, öküzümüzden sonra gelir! ’’ demişsin şiirinde
Kadınlar hala suskun! Yönetim erkek egemenliğinde
Ve hala, erkekler öküz olma peşinde…
Zor işler yüklendi, senden sonra da öküzlere
Koca dünyayı taşımak için boynuzlarında,
Yeni yasalarla, izin verilecek dört evliliğe…

Eskisi gibi gene, her şeyden önemli mide,
Senin destandaki, o onurlu insanlar nerede…
Biz, sanki o savaşta erdemi yenmişiz…
Ahlakı ve erdemi tarihe gömmüşüz…
Onun yerine vampirler türedi derinden
Silindir gibi geçtiler, torunlarının üzerinden
Artık! Dünya’nın idaresi, tek merkezden.

Seni sürgün eden öküzler, bize,
‘’her şeyi devletten beklemeyin! ’’ dediler
‘’Asya’dan uzanan o kısrak başını’’
O, tek merkeze, kurban ettiler.

Sen ki, ‘’insanlık! ’’ dedin, Enternasyonalistin!
Sözünü ters çevirip, kurdular zenginler enternasyonalini
Öncelikle onlar yiyecek, senin öğretinin meyvesini,
Onun için layık gördüler! Sana,
‘’Anadolu’da, söğüt ağacı altındaki’’ yerini
Enternasyonal adına hibe ettiler ülkeyi
Yedi kuşak şişirmek için kendi midelerini
Asya’dan uzanan kısrak başını, bağışlayan öküzler,
‘’Sofradaki yerimiz! Her şeyden önce gelir! ’’ dediler.
Hala, Dünyadaki ulu ağaçlardan birisin sen!
Öyle ulusun ki! Bir türlü kurutamadılar seni
Şimdi sana sarıldılar ki, kullanabilsinler gölgeni.

O kısrak başına hakim egemenler,
Torunların üzerinde kırıyor birbirini
Biz kuramadık kendi enternasyonalimizi
Onaramadık, paletler altında ezilen kemiklerimizi,
Salyangoz gibi çekilmişiz kabuklarımıza
Bir kurtarıcı çıksın diye bakıp duruyoruz arkamıza,
Hiç kimsenin kendine güveni yok!
Sana bunları söylemeye utanıyorum ama,
Dünya’ya liberalizm hakim,
‘’Başka çarem yok! ’’