Ustam Şiiri - Bahri Yıldırım

Bu sabah yorgunum
Bu sabah hasta
Kollarım başıma
Kalkmıyor ustam

Sabah uykusuzdum,
Sabah yorgundum
Yürüdüm yürüdüm aynı yerdeyim
Garibin yolu,bitmiyor ustam
...
Daha 16 idi yaşımız
Dediler everdik sizi,alışın
O çocuk ben çocuk,şaşırıp kaldık
Ne olduğunu bile anlayamadık

Zaman acımasız,insanlar zalim
Yokluklar sardı her yanımızı
Boşa koyduk dolmadı
Doluya koyduk almadı
Taşıma suyla değirmen,dönmüyor usta

Uzunda sürmedi bu kutsal oyun
Birde bebemiz geldi Dünyaya
Herkes çığlık attı,herkes sevindi
Ne olduğunu bile anlayamadık.
...
Gözü yüksekteymiş,aklı sosyetik
Bu köyde hayat çekilmez imiş
Kendisi güzelmiş,artisss gibiymiş
Demekki kafası karışmış usta

Bir akşam vardım ki bebemiz yerde
Ac açık orada uyuyor garip
Komşudadır,ya da köydedir dedim
Gidiş o gidiştir,dönmedi usta

Hiç bir şey yapmadım kötülük için
Ne bir el kaldırdım,ne de küfrettim
Bildiğim gerçeği,doğruyu dedim
İstemezse kimse,duymuyor ustam.

Gördün mü? Yaralı bu küçük yürek
Yollarımız acılara bezendi
O gündür bu gündür içimde bir dert
Çok uğraştım ama,çıkmıyor ustam.

Bu sabah bebemi doyuramadım
Gece çok ağladı uyutamadım
Ac mıdır? Susuz mudur? Kimbilir?
Gidipte yemeğin vereyim usta.

Bunları sana anlattım,kızma
Derdimi dinledin,sağ ol be usta
Demek ki yalnız değilim halâ
Yalnızlık çok zormuş, zormuş be usta

Ne akıl verirsen başım üstüne
Ne yapayım söyle,söyle be usta
Çok şaşırmış gibi bakma yüzüme
Hayat acımasız,böyle be usta

Benim gibi kaç can vardır kimbilir?
Acısı içinde, derdi içinde
Derdin veren elbet,verir dermanın
Umudumu kesip bitmedim usta
Kesipte hayata,küsmedim usta.