Üstad II Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Zindandır zannettik senin hasmını
En kadîm dost imiş, bilmedik üstad
Unutmak kolay mı güzel ismini
Hatırdan zikrini silmedik üstad

Evirdik çevirdik beşer yasını
Medresede sildik gönül pasını
Mâbuddan saymadık bir başkasını
Huzurunda salât kılmadık üstad

Hakîkat sanıldı zâhire varış
Başladı nefisle bitmez bir yarış
Dolaştık toprağı hem karış karış
Sormadık başka yol, bulmadık üstad

Kaçılmaz küffârın en alçağından
Kim korkar korkağın kör bıçağından
Alnımız ak çıktık, zulüm çağından
Başımız düşmedi, yılmadık üstad

İtibâr etmedik boş beyanlara
Baş koyduk İslâm'a baş koyanlara
Üzüldük dert ile ağlayanlara
Göz yaşı dinmeden, gülmedik üstad

Ayhan'ım nur gezen, binnûru bulur
Zindanlar yıkılır, dersâne olur
Yalnızca câhiller, yaşarken ölür
Biz ilme sarıldık, ölmedik üstad

Ayhan Yavuz Açıkgöz