“Usta” dedim.
“Usta, söylesen ya bana…
Eski aşkları ne yaparlar?
Hep yüreğin bir köşesinde
Boynu bükük dururlar mı acaba?
Can kırıklarımız
Acıtmaz mı onları? ”
Başını yerden kaldırıp bana baktı usta…
“Evlat…” dedi.
“Evlat, aşk eskir mi?
Aşk gerçekten aşk’sa eğer hep tazedir.
Fırından yeni çıkmış ekmek gibi…
Dalından yeni kopmuş gül gibi…
Anasından henüz doğmuş bebe gibi…
Aşk hep tazedir.
Aşk’ın eskisi olmaz.”
“Usta, aşk eskimezse
Aşk bitmiyorsa eğer
Aşıklar neden eskirler?
Yürek hala yanıyorsa
Hala kanıyorsa yara
Eskir mi aşıklar? ”
“Yara hep kanar evlat…” dedi usta…
“Sen üzerini örtmeye kalktıkça,
Sen kabuğunu kaldırdıkça
Hep yeniden kanar yaran…
Bırak, olduğu gibi kalsın.
Unut demiyorum sana…
Ama bırak kalsın bir kenarda…”
“Anladım usta..” dedim.
“Aşk hep yakar.
Yara hep kanar.”
Kayıt Tarihi : 17.2.2016 00:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Nayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/17/usta-ve-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!