Uslanmaz Yüreğim

Ah etsem, ahım tutmaz, neyleyim.
Vah çeksem ne fayda,
Susmaz bir aklın pençesindeyim.
Ne başka gam, ne başka tasa,
Ne başka derdin derdindeyim.
Bir umursamaz yüreğin hiçiyim.
Hem hercai sevdamdan başkası,
Zinhar üzmez, üzemez beni, bilirim.

Aşk ile kudurur, köpürür his denizim.
Görsen şimdi, nasıl da yaramaz biriyim.
Dedim ya, uslanmazın teki,
Arlanmazın önde gideniyim.

Ah benim uslanmaz yüreğim!
Yine sevdan kadar dertlisin belli.
Ahlasa da sesin, vahlasa da dilin,
Yine kendini zelil edersin, hep kendini.
Kaçsan kaçamazsın uzaklara,
Gitsen gidemezsin.
Düşmüşsün keza layemut bir aşka,
Yine onu sevecek, yine ona döneceksin.

Ey benim uslanmaz yüreğim!
Buna ister yazgı de, ister talih...
Uslanmalısın belki de,
Kabullenmeli ya da...
Yazan yazmış, çizen çizmiş böylece.
Ne ah etsin artık sesin,
Ne vahlasın dilin!
Hem sussan artık ne iyi edersin.
Zira sen tanrıdan iyi mi bileceksin?