Deli gönlüm hala uslanmadın mı
Üstüne kar yağdı ıslanmadın mı
Gözünde yaşlarla puslanmadın mı
Sana ahu zarı, seçtim ey gönül
Yalancı baharın çoktur hiç bitmez
İçindeki ateş közlendi gitmez
Feryadın figanın hiç fayda etmez
Unut! Ben sevmekten, geçtim ey gönül
Sevda yüklü bulutlarım terk etti
Aşk yerini suskunluğa devretti
Bir umudun vardı tükendi bitti
Ağlayarak senden, kaçtım ey gönül
Gurbet elde aldın dud-i ahımı
Duyurmadın kimselere vahımı
Pür-hûna çevirdin gönül-gâhımı
Yudum yudum acı, içtim ey gönül
Bîgâne eyledin kendime bile
Benzedi didârım soluk bir güle
Efganim yetişir arş-ı menzile
En sonun da kefen, biçtim ey gönül
Meltem Çiloğlu
Münih 29.o9.09
Şiirime güzel ve eşsiz yorumuyla ruh veren,saygıdeğer hocam, MuzafferTekbıyık beyefendiye,gönül dolusu teşekkürlerimi ve saygılarımı sunuyorum
Meltem Çiloğlu KönigKayıt Tarihi : 25.3.2010 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tek kelimeyle fevkalde yorumda bi o kadar can-ı gönülden kutlarım muhabbetle tam puan kabul buyurun
Benzedi didârım soluk bir güle
Efganim yetişir arş-ı menzile
En sonun da kefen, biçtim ey gönül
Güzel şiirinizi kutluyorum Meltem Hanım. Selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)