Uslanmaz Adam Şiiri - Ramazan Sarıtemur

USLANMAZ ADAM

Ne duvarlara çertik atmayı,
Ne de saz çalmayı öğrendim.
Ne boncuktan tespih yapmayı,
Ne yemek yapmayı,
Nede bulaşık yıkamayı öğrendim.
Ne hava almayı, nede atmayı,
Nede olta atmayı öğrendim.
Ne kadere mahkum oldum,
Nede efendiler kul olmayı öğrendim.
Nefreti de bilemedim,
Sevmeyi de öğrenemedim işte! ..
Ne kötülükler,
Ne de sürgünler uslandırdı beni.
Tam aksine diriltti,
Başımı kaldırttı benim...
Ne ekmek derdi sardı,
Nede buhtanlar durdurdu...
Bu denemler aşka getirdi beni.
Bu kendini bilmezler,
Beni de bilemediler...
Bilemediler kıracağım bellerini.
Bilemediler işte! ...